Platenspeler

Vandaag heb ik de USB-platenspeler ontvangen die ik bij Conrad besteld had.

Had er wel een eerder aan gedacht om er een te kopen, maar dat was er nooit van gekomen. Bij Conrad was er een in de aanbieding die je via een USB op je PC kan aansluiten, inclusief software. Heb deze mezelf maar cadeau gegeven.

Ik heb nog iets van 200 LP's en aan vele kleven nostalgische herinneringen. Mét tikken. Kan ik die weer eens luisteren en omzetten naar mp3tjes.

auto spik en span

Afgelopen maandag had ik mijn auto voor het schadeherstel naar de garage gebracht.
Als vervangende auto stond er een mini voor me klaar. Wat leuk! Alleen bleek het een automaat te zijn. En daar heeft deze tante welgeteld één keer in gereden - in de States - en dat ging niet goed. Bij een stop voor het eerste de beste verkeerslicht vlogen alle neuzen zowat tegen de voorruit. Dus sorry, maar geen automaat voor mij.
Ik kreeg toen een Aygo mee. Ook een klein krengetje. Sober maar wel pittig.

Het geluid deed me een beetje denken aan een "Eend".
Mijn eerste auto waarmee ik in 1978 begonnen ben. Natuurlijk hingen daar gordijntjes in ;) De eerste was een groene 2CV-4, mijn tweede was een blauwe 2CV-6...die ging iets harder :) Rijden in die dingen was alsof je danste over de weg. Maar je moest er niet naar wijzen, want dan had je al een deuk. En een lekke achterband was een ware ramp; je bleef maar krikken. Ach, wat een nostalgie.

Maar goed, ik heb mijn eigen auto weer terug. Er is geen spoor van de schade meer te zien en ze hebben hem zelfs van binnen helemaal schoongemaakt. Service hoor.

Bezwaarschrift

Vandaag eindelijk mijn bezwaar met 28 pagina's als bijlagen, naar het UWV gestuurd.
Heeft me 1,5 week gekost voordat ik het goed en zo volledig mogelijk op papier had. Heb 4 verschillende berekeningen kunnen maken, maar geen van allen komen op het bedrag uit wat zij bepaald hebben. Ik snap hun logica werkelijk niet!
Kon me er niet zo goed op concentreren. Maar ik voel me zo verschrikkelijk gen**id, dat ik dat bezwaar toch wilde indienen. Ben er goed "ziek" van en het voelt zo oneerlijk allemaal.

Ben benieuwd hoe dat af gaat lopen.

4711

Vanmiddag met Nady naar pa geweest.
De CD en kopie voor Martha gegeven.

Hij had de woonkamer iets anders ingericht. De sta-op-stoel was van de week opgehaald door de thuiszorg en daardoor was er zo'n leegte ontstaan. Daarom had hij in z'n eentje het een en ander verzet.
Het bordje van invalideparkeerplaats voor de deur, was ook al door de gemeente weggehaald. Dáár zijn ze wel rap mee.
Allemaal kleine dingetjes die aan mam herinneren worden "weggerukt". Lijkt me best moeilijk voor hem, maar hij reageerde er niet zo op toen ik hem dat vroeg.

Pa vertelde dat wel hij van de week even naar de duinen is geweest om te wandelen. Ben blij dat hij dat gedaan heeft; deed hij altijd al graag... zijn rustmomentjes.

Nady zou zijn haren knippen en moest daarvoor wat spulletjes uit de slaapkamer halen; de geur van 4711, wat mam steeds op een zakdoekje wilde hebben, hing daar nog in de lucht.

Schade opname

Vanmorgen tussenpersoon van m'n autoverzekering gebeld om de schade te melden.
Als ik mijn auto bij een garage laat repareren die aangesloten is bij Schade-Garant, dan regelen ze onderling de kosten en hoef ik niets voor te schieten.

Mijn eigen garage is ook aangesloten bij Schade-Garant, dus vanmiddag meteen even daarheen gegaan om de schade te laten opnemen en een afspraak te maken.

Dat wordt een nieuw "frontje". Tank is gelukkig niet beschadigd. Hoewel ik tegen de trekhaak van het busje voor me geduwd was, was daar geen zichtbare schade.
Schatting reperatie circa € 1.500,= en ik ben hem zeker 4 dagen kwijt. Krijg wel een vervangende auto. Afspraak is aanstaande maandag.

Dat past niet!

Moest vandaag tanken.
Het was druk en ik stond stil voor de pomp, netje te wachten op mijn buurt.
Toen een Poolse vrachtwagen chauffeur dacht dat zijn oplegger kleiner was dan dat ie in werkelijkheid was. Hij was al 1 keer achteruit gereden om te proberen zijn vrachtwagen goed te krijgen. Maar helaas pindakaas, ging dus net niet *doink*.
Mijn auto werd naar voren tegen het busje wat voor me stond te tanken geduwd. Stond shocking klem.

Wat was ik boos op die vent.
Van de schrik en waarschijnlijk ook van de boosheid “op de hele wereld”, kreeg hij een aardige Duitse giftige vloedgolf van mij over zich heen.
Een vrouw die stond te tanken zei "ik heb het gezien hoor! Moet mijn kinderen ophalen van school, maar hier is mijn telefoonnummer".
Iemand van de BP kwam direct met een camera en ging foto's maken.
En ik, ik moest even nadenken wat ik moest doen.
Politie bellen; het is een buitenlandse wagen, dus lijkt me wel verstandig dat de politie komt.
Oke, na die gebeld te hebben zelf ook foto's met m'n mobiel gemaakt.


En toen maar wachten op de politie. Ik vermeed die chauffeur maar want ik had hem nog steeds goed zitten. Het is maar een ding een auto en nee, niemand was gewond. Maar godsamme, een kind kon zien dat dat niet ging passen.
Een medewerkster van BP bracht me een bekertje koffie en bekeek de schade ook even...zonde hè. Yep.

Toen ik het schadeformulier aan het invullen was, kwam de politie. Een nam mijn verhaal en gegevens op, de ander hetzelfde bij die Pool.
Toen dat klaar was legde de agente uit hoe die Pool bij de A27 kon komen. Dacht nog stiekum, stuur hem nou de andere kant op...krijgt ie lekker 4 rotondes voor z'n kiezen. Oh wat ben ik af en toe een vals kreng.

Boom Wilhelminabos

Vandaag heb ik de herdenkingsboom bij het Wilhelminabos geregeld.
Het boompje wordt op de 'Bomen voor het leven'-dag op 29 november 2008 gepland.

Een monument
"Een ere-monument voor mensen die aan kanker zijn overleden." Zo beschreef een bezoeker de Gedenkplek in het Koningin Wilhelminabos. Op deze Gedenkplek staan glaspanelen met namen van dierbaren die aan kanker zijn overleden. Namen die de herinnering levend houden.

Rondom de Gedenkplek vormt zich nu een bos. Dat bos symboliseert het leven. Het groeit, biedt beschutting, sterft af en geeft daarmee leven door. Het bos biedt ook rust en ruimte voor onze herinneringen, voor vreugde, voor verdriet.


Ik vind dit een mooie manier om mam te herdenken. Toch een plekje waar je naar toe kan gaan als je daar behoefte aan hebt. En de gedachte achter het ontstaan van dit bos vind ik ook mooi...herdenken en leven "doorgeven".

Handtekening

Vandaag met samen met Nady naar pa geweest.

Een van de formaliteiten was, dat wij als erfgenamen een handtekening moesten zetten op een formulier van de postbank om te stemmen in het wijzigen van de tenaamstelling en gemachtigden van de girorekening.
Allemaal van die regeldingen waar je eigenlijk nooit bij stilstaat.

Pa voelde zich niet lekker. Hij zei dat hij gisteren veel geslapen had; hij bleef maar rillen en kon dat maar niet stoppen. "Pap, uw lichaam huilde" dacht ik, maar heb dat niet hardop gezegd. Vooral geen emoties tonen, dat is het devies van pa.

Het is logisch dat hij kapot is; geestelijk en lichamelijk. De laatste 7 jaar heeft hij steeds intensiever voor mam moeten zorgen. Dat vreet.
Ik ben er van overtuigd dat hij zich goed kan redden; heeft hij in die jaren wel geleerd onder "supervisie" van mam. Hij heeft nu even tijd en ruimte voor zichzelf nodig om alles op zijn manier te verwerken.
Ik hoop alleen niet dat zijn hartproblemen op gaan spelen nu het "kan".

Oh ja, de CD had pa al meerdere keren geluisterd. Hij vond het mooi, en jij (Nady) hebt het heel mooi gedaan hoor!.
Met z'n drietjes de CD geluisterd....ieder verzonken in eigen gedachten.

Ik heb de CD meegekregen om kopietjes te maken. Zal er ook maar netjes een voor Martha maken.