auto spik en span

Afgelopen maandag had ik mijn auto voor het schadeherstel naar de garage gebracht.
Als vervangende auto stond er een mini voor me klaar. Wat leuk! Alleen bleek het een automaat te zijn. En daar heeft deze tante welgeteld één keer in gereden - in de States - en dat ging niet goed. Bij een stop voor het eerste de beste verkeerslicht vlogen alle neuzen zowat tegen de voorruit. Dus sorry, maar geen automaat voor mij.
Ik kreeg toen een Aygo mee. Ook een klein krengetje. Sober maar wel pittig.

Het geluid deed me een beetje denken aan een "Eend".
Mijn eerste auto waarmee ik in 1978 begonnen ben. Natuurlijk hingen daar gordijntjes in ;) De eerste was een groene 2CV-4, mijn tweede was een blauwe 2CV-6...die ging iets harder :) Rijden in die dingen was alsof je danste over de weg. Maar je moest er niet naar wijzen, want dan had je al een deuk. En een lekke achterband was een ware ramp; je bleef maar krikken. Ach, wat een nostalgie.

Maar goed, ik heb mijn eigen auto weer terug. Er is geen spoor van de schade meer te zien en ze hebben hem zelfs van binnen helemaal schoongemaakt. Service hoor.