mis-communicatie

Nady woedend aan de telefoon gehad.
Ze heeft vanavond het boekje terug gebracht. Ze is meteen naar ma gegaan en gevraagd waarom ze zich zo druk had gemaakt. Ma had toch zelf gezegd dat Nady het boekje mee moest nemen? Was ze dat vergeten? Kreeg ze geen duidelijk antwoord op.
Beneden kreeg Nady van pa te horen dat ze haar moeder helemaal overstuur had gemaakt met het gesprek over de crematie. Ze had dat niet mogen doen. Nady zei dat ma gezegd had dat ze het fijn had gevonden om er over te praten. Maakt niet uit, mag je niet meer doen! Punt. Waarom kunnen we toch niet normaal en duidelijk communiceren?
Als ma nou gewoon had gezeg dat ze een fijn gesprek met Nady had gehad, was er misschien niets aan de hand geweest.
Het gedoe om het boekje is denk ik ook door ongelukkige keuzes ontstaan. Pa kwam toen naar boven en ma wilde dat hij het niet zag. Nady stopte het daarom snel in haar zak om het weer op te bergen in het kastje. Ma heeft toen gezegd ja, neem maar mee naar huis. Dat was helemaal niet Nady's bedoeling, maar omdat ma dat zei heeft ze dat gedaan. Misschien is ma het wel vergeten dat ze dat gezegd heeft, geen idee. Maar dat ze zich druk gemaakt heeft ging denk ik meer om het boekje dan om het gesprek over haar wensen m.b.t. de crematie.
Maar ja, pa maakt ook zijn eigen invullingen en handelt daar naar. Ziet zijn vrouw overstuur zijn tot overgevens aan toe en geeft Nady daarvoor de schuld. Weerwoord had geen zin. Dus Nady is behoorlijk gefrustreerd en boos daar weggegaan.
Ze loopt nu tegen hetzelfde aan waar ik ook tegen aan liep. Had gehoopt dat haar dat niet zou gebeuren, maar helaas....