Ma weer thuis

Vanmiddag is ma weer thuis gekomen uit het ziekenhuis.
Het ziekenhuisbed is gisteren gebracht en staat nu in de slaapkamer. Pa gaat op een logeerbed naast haar slapen.
Martha werkt als verpleegkundige en trekt alles naar zich toe. Zij heeft bepaald dat ze de contactpersoon is voor de huisarts, oncology verpleegkundige en specialisten. Martha heeft ook zorgverlof aangevraagd zodat ze door de weeks bij pa en ma kan blijven. Ze verwacht, nou ja eist is een beter woord, dat Nady het weekend naar pa en ma gaat.
Praat veel met Nady; ze voelt zich onderdruk gezet en dat ze maar moet doen wat haar opgelegd wordt. Martha beslist alles zonder enige vorm van overleg of informeren. Heel frustrerend. Dat zij de oudste is, wil niet zeggen dat zij dan ook maar mag bepalen! Zelfs met pa overlegt ze niet; ze legt gewoon op!

Ik blijf buiten (tot nu toe) schot, omdat ik in 2005 het moeizame en gefrustreerde contact met pa en ma verbroken heb. In 2005 ging het ook al een keer heel slecht met ma en heb toen weer even contact met ze gehad, want "het is toch je moeder".
In 2002 heb ik ook al een keer het contact verbroken omdat ik niet meer met hun non-communicatie om kon gaan. Ik had zoveel vragen over vroeger die onbeantwoord bleven. Het is altijd doodgezwegen en genegeerd. Voelt alsof ikzelf genegeerd werd - alsof ik niet besta.