tortelduifjes

Vanmiddag een tijdje met Nady zitten kletsen aan de telefoon.
De hele week is ze al een beetje down en verdrietig.
Gisteren was haar dochtertje jarig; ze is zelf na lang zwoegen voor haar Pro-Voet examen geslaagd; het overlijden van Ome Hans, allemaal dingen die ze anders met mam kon delen en dat nu heel erg miste.

Ze vertelde dat ze een klein "monumentje" voor mam heeft gemaakt. Foto, urntje, kaarsje en dat ze daar vaak naar moet kijken.
Tijdens het gesprek zei ze dat de tortelduifjes er weer waren. Sinds een weekje komen die steeds terug bij haar in de tuin. Toen ik zei 'goh, dat is symbolisch', wist ze niet wat ik bedoelde.


Op 9 Oktober, de dag voordat mam naar het hospice werd gebracht, zat ik in de tuin even te roken en bekeek twee tortelduifjes die afgevallen druiven van de grond pikten. Pa vertelde me dat die diertjes er bijna iedere dag wel even waren.
Ik had er een paar foto's van gemaakt om ze later aan mam te kunnen laten zien.
Dat had Nady niet meegekregen en wist daar dus niets van.

Juist nu Nady mam heel erg mist en dat die twee duifjes steeds even in haar tuin komen, tja, is dat toeval of...toch niet?
Daar mag iedereen zijn eigen mening over hebben, maar ik vind het wel heel symbolisch en mooi getimed.