afscheid van oma

Nady is samen met haar man en dochtertje naar het mortuarium geweest.
Mam lag er nog mooi bij.

Mijn neefje wilde niet mee. Hij vind het heel erg moeilijk; praat er niet over en doet net alsof het hem niets doet dat oma overleden is. Tja het is een gozer én een puber met z'n 15 jaar. Is ook moeilijk.
Mijn nichtje is daarintegen heel verdrietig, maar ook wel nieuwsgierig.
Ze dorst niet dicht bij de kist te gaan staan, dus bleef samen met Nady hand in hand bij de deur staan. "Het is net of oma slaapt."
"Ja hè."
"En nu heeft ze geen pijn meer."
"Nee"

Vanmiddag hebben mijn neefje en nichtje samen een rouwstukje uitgezocht.
Het wordt een hartvorm met oranje bloemen; de lievelingskleur van mijn nichtje.
Vrijdag gaan ze het ophalen en naar oma brengen.