Geen verdriet om haar dood?

Vandaag even bijgekomen.

Ben moe, voel me leeg, maar voel geen verdriet om de dood van mijn moeder.

Heb ik misschien gedurende haar leven al gerouwd en verdriet gehad om het gemis van een moeder? En de laatste jaren al onbewust afscheid van haar genomen?

Een moeder die onvoorwaardelijk liefde geeft, die je steunt en troost, de je waardeerd zoals je bent, die er is als je haar nodig hebt.....

De laatste weken waren "functioneel"; er moesten dingen gedaan worden, ze moest verzorgd worden, ze had troost en warmte nodig, ik moest zorgen... zorgen voor haar, voor pa, voor Nady, voor de lieve vrede...

Ja, ik ben moe en leeg, heb verdriet; maar niet om de dood van mijn moeder.
Is dat erg?