loslaten

Vanmiddag bij mam geweest. Pa was er ook en omdat Martha nog niet geslapen had, hebben we haar even naar huis gestuurd zodat ze misschien toch even kon slapen.

De ademhaling van mam was erg onregelmatig wat ik best wel moeilijk vond om aan te horen. Een tjdje met pa zitten praten. Over dat ze zo sterk is, zijn twijfels over waar je nou goed aan doet; aanraken of niet.
Op een gegeven moment haalde mam heel diep adem en bewoog ze even en daarna was het even stil. Pa schoot overeind "daar gaat ze...het is gebeurd!". Mijn hart zat in m'n keel; eigenlijk meer door de reactie van pa dan om mam. Wist niet wat ik het eerst moest doen, pa opvangen of naar mam om te kijken of het echt zo was.
Toen begon ze weer oppervlakkig adem te halen. Stond samen met pa met tranen in onze ogen naast haar bed; pols gevoelt - zwak, maar voelde nog een polsslag. Nee, ze is er nog. Verpleging gebeld. Die kwamen direct. Even de situatie aangekeken en pa samen met de verpleging even alleen in de kamer gelaten. Ben in de binnentuin met een kop koffie en een sigaret gaan zitten om zelf ook even van de schrik te bekomen.

Je weet dat het onvermijdelijk is en stel je erop in, maar als het dan lijkt te gebeuren voor je ogen, is dat behoorlijk heftig.

Na 10 minuutjes weer de kamer in gegaan. Er was nog een vrijwilligster die met pa zat te praten. Heb even koffie voor ze gehaald en ben er bij gaan zitten.
Nog een tijdje zitten praten; dat de kracht van een mens soms onvoorstelbaar is.
De ademhaling bleef wel onregelmatig en de pols was niet meer zo krachtig, maar mam had wel een bepaalde rust over zich.
Alleen toen ze later die middag gedraaid werd, maakte ze een kreunend geluid en vertrok haar gezicht. Toch een blijk van pijn? Omdat de verpleging dat idee ook had, hebben die contact met de arts opgenomen en werd de medicatie aangepast.

Later kwam Nady. Toen is pa naar Martha's huis gegaan om daar even te eten. Ik wilde Nady niet alleen laten, dus samen bij mam gezeten en wat bijgepraat. Later kwam Martha; die had toch een beetje kunnen slapen en had van pa gehoord wat er vanmiddag gebeurd was. Hij was na het avondeten naar bed gegaan; was op.

Ik ben toen weer naar huis gegaan en heb onderweg even snel wat eten opgehaald.