naar het hospice

Vanmorgen vroeg naar Haarlem gegaan om samen met Martha alles klaar te leggen wat mee moet naar het hospice of naar hun huis.
Logeerbed waarop pa naast het ziekenhuisbed van mam de laatste tijd geslapen heeft, in mijn auto gepropt zodat ik dat bij Martha thuis kan afleveren.

Om 12 uur kwam de ambulance. Een kwartiertje daarvoor hadden we mam nog verschoont en een extra pijnstiller gegeven.
Het waren aardige ambulance broeders. Maar omdat mam toch een beetje zenuwachtig was lieten we mam eerst even rustig op het randje van het bed te laten zitten om daaraan te wennen. Ze dacht dat ze dat stukje naar de traplift wel tussen Martha en mij kon lopen, maar ze werd zo duizelig dat we haar toch maar getild hebben. En toen....deed de traplift het niet. Zat geen beweging meer in. Na een heel gedoe, kwam er gelukkig toch weer beweging in. Beneden aangekomen tilden de broeders haar op de brancard en werd ze naar de ambulance gebracht. Pa is daarbij gaan zitten en Martha is er met haar eigen auto en de spulletjes achteraan rijden. Ik heb het logeerbed naar Jan gebracht en dat samen daar weer in elkaar gezet, zodat het klaar staat als pa daar wil slapen.

Kreeg kippevel toen de ambulance de straat uit reed; dat was haar afscheid van het huis en de straat waar ze iets van 47 jaar lang geleefd heeft.