maandag 1 oktober 2007

bezorgd

Ma is zo vaak er weer boven op gekomen, dat het moeilijk in te schatten is hoe (en wanneer) dit gaat aflopen. Vorige week dacht ik dat het nog wel eens lang kon gaan duren, maar nu zou het me niet verbazen als het nu toch snel gaat.
Maak me daarom zorgen om Nady. Ik begrijp haar volkomen en zal ook altijd achter haar keuze staan. Maar nu is ze zo verschrikkelijk teleurgesteld en gekwetst dat ze nu niet meer naar pa en ma wil. De woorden die ze een paar weken geleden tegen mij zei, heb ik haar nu gezegd; ik ben bang dat je er spijt van krijgt als je ma niet meer ziet. "Dan moet dat dan maar zo; ze hebben het er zelf naar gemaakt, zelfs ma."
Terwijl een paar weken geleden Nady het nog zo belangrijk vond om achter de wensen van ma te komen en ze samen zo'n goed en open gesprek hadden. En juist dat gesprek zorgt nu voor deze "breuk". Hoe bizar kunnen dingen lopen?!
Maak me er zorgen om en weet niet wat ik hiermee moet doen. Moet ik er wel wat mee doen?

Geen opmerkingen: